Na een zoektocht van enkele maanden viel mijn oog op een advertentie op marktplaats van een DAF-YA 126 die aangeboden werd door een particulier met een garagebedrijf in het Limburgse Eys. (in ieder geval bewust niet op zoek naar een bepaalde aanbieder uit Havelte
)
Voorheen was ik eigenlijk vooral op zoek naar een NEKAF, maar die zijn intussen dusdanig in trek bij opkopers en bedrijfjes die ze gebruiken voor verhuur dat de prijzen zodanig gestegen zijn dat ik van dat idee ben afgestapt.
Vandaar de interesse in de DAF YA-126.
Na enkele berichten en biedingen over en weer heb ik de betreffende DAF kunnen kopen binnen mijn gestelde aanschaf budget.
De DAF stond bij hem thuis, een grote hoeve, met nog een ander exemplaar en enkele grotere Amerikaanse Dodge vrachtwagens.
Samen met een vriend van me ben ik uiteindelijk afgereisd naar Eys en heb mijn potentiële aankoop grondig geïnspecteerd. Motorisch in prima staat, slechts enkele kleine ‘door’-roest plekjes maar verder in prima staat. (op de verkeerde kleur groen na dan).
Na de financiën te hebben afgehandeld nam de met me meegereisde vriend plaats in mijn auto en ik in de DAF en zijn we terug naar huis gereden.
Over de snelweg, wat niet de beste keuze bleek, en waar ik uiteindelijk dan ook maar vanaf ben gegaan en via N wegen verder richting huis ben gereden.
Aangezien ik mijn DAF uiteindelijk toch de weg op wil krijgen met de mogelijkheid ook personen legaal te vervoeren ben ik naar een RDW keurstation gereden alwaar een 1e inspectie werd uitgevoerd en ik een lijst met verbeterpunten meekreeg waaraan ik moest voldoen tijdens de herkeuring.
Remmen vooras weken 45 % af waar de limiet bij 30 % ligt, en er moest een binnenspiegel in!
Gelukkig ken ik vanuit de brandweer waar ik al 29 jaar deel van uitmaak een collega met een oldtimer garagebedrijf die een eigen rembank heeft zodat ik daar na schoonmaken en vervangen van een geplet veertje de voorremmen kon testen. Uiteindelijk bleek dat het noodzakelijk was eerst een stukje te rijden zodat de remmen zich konden ‘zetten’ waarna het testen op de rembank goed uitpakte. Een binnen spiegeltje plaatsen was natuurlijk een eitje.
Terug naar de RDW in Venlo dan maar, gelukkig is dat vanuit mijn woonplaats prima te doen via binnenwegen en kunnen de remmen zich goed zetten. Dit resulteerde dan ook in een 10 minuten keuring waarna ik tevreden naar huis terug kon.
Nu begon het consolidatie traject. Huif en cabinedoek eraf en gronding reinigen, ook de bak en cabine werden grondig gereinigd. Daarna met een krabber en staalborstel de grove stukken ontdoen van roest en oude verflaag, roestplekken behandelen en vervolgens grondig schuren.
Na enkele weken was de klus geklaard en kon er begonnen worden met het aanbrengen van de RAL 6014 mat die door ‘Peter Kraggenburg’ inmiddels bezorgd was om zo de huidige carrosserie in ieder geval te beschermen tegen verder verval en te zorgen voor een mooiere uitstraling.
Onderwijl maar eens contact gezocht met het RDW waar mijn nieuwe kenteken bleef, die maakte me kenbaar dat ze aan het wachten waren op de belastingdienst die een BPM verklaring moesten afgeven, dus dan maar contact opgenomen met de belastingdienst, of ik een nieuwe BPM aanvraag in wilde dienen, liefst schriftelijk en dan alleen maar tot vraag 6 omdat het een herkeuring betrof en een voertuig ouder dan 40 jaar kreeg ik vrijstelling maar moest ik toch de bureaucratische molen in.
Na een week kreeg ik keurig een brief van de belastingdienst met het verzoek de overige vragen in te dienen, onder andere de originele aanschafprijs wilde men weten.
Dus maar weer eens gebeld met de belastingdienst, daar werd geconstateerd dat de betreffende brief niet verstuurd had mogen worden, excuses aangeboden en zou nog diezelfde dag de BPM vrijstelling richting RDW gaan.
Diezelfde week kreeg ik dan eindelijk mijn kenteken en was blij verast dat bleek dat mijn DAF als oldtimer cabriolet was ingedeeld met 9 zitplaatsen.
